ผมฝันมาตลอดว่า จุดหมายปลายทางของผมที่จะต้องไปให้ได้ในชีวิตนี้คือ การได้ไปที่ประเทศอิตาลีโดยเฉพาะแค้วน ทัสคานี ที่มีทุ่งหญ้าสีเขียวสลับกับเดินเข้าเล็กๆกับต้นไซปรัสผมอยากจะมีบ้านแบบนั้น มันเป็นความฝันของผมจริงๆแต่แล้วเมื่อสิ้นสุดการเดินทางผมพบว่า
ผมขาดจุดมุ่งหมายในชีวิตผมได้ถึงจุดสูงสุดของการเดินทางที่ผมเคยหวังไว้เหมือนกับว่ามันไร้จุดหมายขึ้นมาทันทีถึงแม้ว่าจะได้ภาพที่สวยงามกลับมาดูดูทุกครั้งก็ยังมีความทรงจำที่น่าประทับใจ
จนผมได้เรียนรู้ว่าภาพถ่ายความทรงจำในระหว่างทางมันทำให้เรารู้ว่าจุดมุ่งหมายอาจจะไม่สำคัญอีกต่อไปการเดินทางการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ทำให้เรามีความสุขที่ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ได้เจอผู้คนได้วางแผนได้หลงทางได้พยายามพูดภาษาต่างชาติได้หัวเราะมันเป็นสีสันของชีวิตและนั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมเรียนรู้ว่าจุดมุ่งหมายในชีวิตของผมคือการเดินทางไม่ใช่จุดมุ่งหมายปลายทางอีกต่อไปดังนั้นชีวิตผมก็มีจุดมุ่งหมายในชีวิตใหม่ คือการเดินทางรอบโลก
Double-tap to edit.
Abhichat