ผมมีความฝันมากมาย ที่อยากจะเดินทางไปเที่ยว จากการอ่านในเว็บไซต์ พันทิพย์ หรือบล็อกต่าง แต่ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวสักที เมื่อทำงานมาซัก 10 ปี ได้ไปเที่ยวตั้งที่ต่างๆในประเทศไทย เนื่องจากทำงานเป็นเซล ต้องขับรถไป ทุกจังหวัดในประเทศไทย สองสามปีที่แล้ว ก็เลยเกิดความคิดว่า ถ้าเรามาไปทั่วประเทศแล้ว โลกกลมกลมใบนี้ ยังมีที่เราให้ค้นหา และนี่คือรายการ ที่ผมอยากจะไป มันเปลี่ยนแปลง ปรับเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

ชามิ้นท์, โมร็อกโก
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่มาโมร็อกโก
จะเห็นว่าถ้วยแรกของชามินต์ตะถูกเทจากกาที่อยู่สูงห่างจากแก้วชาทคือจากอย่างมาก 
และหยดชาก็จะกระเด็นกระดอน ตามแรงตกกระทบของน้ำชา
นั่นมีเหตุผลที่มันจะช่วยลดความร้อนของชาจากกา สู่ถ้วยชา 
ความลับของการชงชาที่หวานบริสุทธิไร้พิษออร์แกนิกของที่นี่คือนำใบชา ไปต้มชงกับใบมิ้นท์ใบสะระแหน่สด แล้วมันจะได้ชาที่หวานออกมา
และให้กลิ่นหอมของมิ้นท์  และสีเขียวอ่อนแบบมีลวดลาย น่าดื่มน่าค้นหา ช่วยดับกระหายได้ดีทีเดียว 
ทำเนียมที่นี่ คนโมรอกันจะถือว่าเป็นการไม่ให้เกียรติถ้าเราปฏิเสธชา ถ้วยที่สองจากเจ้าถิ่น
บางครั้งเราจะได้รับเสนอให้ดื่มชาฟรีตามท้องถนนตลาดนัด ที่ เมืองเฟซ เมืองมาราเกซ แค่รับมาแล้วดื่มไม่จำเป็นต้องจ่ายเป็นธรรมเนียมของที่นี่ เหมือนเมืองไทยที่ให้ทดลองชิมฟรี อย่างไรอย่างนั้น

นี่คือแผนการเดินทางเรียบๆง่ายๆ (แต่...)
ไฟลท์บิน จากกรุงเทพไปเที่ยวบิน ของ Etihad สายการบินแห่งชาติ ของ UAE  เวลา18:20 ตอนเย็นถึง อาบูดาบี สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์    22:00 วันที่ 29 กรกฎาคม 2558แล้วรอต่อเครื่อง สามชั่วโมง ตอนตีสอง  ไปถึงที่โรม ตอน 7:00ของวัน ที่ 30 รวมแล้ว 17 ชั่วโมงพอดี

แต่....  เข้าใจมาตลอดว่าเครื่องออกจากสุวรรณภูมิ ตอน  18:40
กะว่าจะออกจากบ้านก่อนบ่ายสามแต่เคลียร์งานไม่เสร็จ สรุปเรียกแท็กซี่ออกมาถึงถนนใหญ่ ตอน 16:00 เท่านั้นแหละ รถติดแหงกๆๆๆๆ ทุกคนกลับ ต่างจังหวัด ไปเที่ยว วันหยุด วันสำคัญทางศาสนาพุทธ

พี่แท็กซี่เป็นคนดีมากเหมือนกับที่เราอยากให้แท็กซี่ทุกคันเป็นแบบนี้ คือพี่ไม่ปาดไม่ขับรถมารยาทแย่ กูเกิล บอกว่าจะต้องใช้เวลา ไปสนามบินเกือบสองชั่วโมง ถนนในแผนเป็นสีแดงบ่งบอกถึงสภาพการจราจรติดมาก
พี่แท็กซี่ เปิดวิทยุน่าจะ จส100 ในเสียงวิทยุ ได้ยินแต่ รถติดๆๆๆๆๆๆ ฟังแล้วพาลให้ จิตต์
คำนวณดีแล้ว ไม่ทันแหงมๆ ดูเวลาแล้วถึง สนามบิน 18:00 แล้วเหลืออีกยี่สิบนาที จะขึ้นเครื่องทันได้อย่างไร แต่ดีการเที่ยวครั้งนี้เป็นแบบ แบ็กแพ็กไม่มีกระเป๋าโหลด

หายใจเข้าลึก ๆ เช็คแผนสำรอง เข้าแอฟ skyscanner พบราคาถูกที้สุดเที่ยวบินใกล้เคียงกัน นอกนั้นไม่ว่าจะเป็นเที่ยวบินวันนี้หรือวันนี้ แค่ขาเดียว คือ สามหมื่นบาท (ช็อค!!)  มีทางเลือกที่ดีที่สุด คือศรีลังกา แอร์  ออก22:00 ไมถึงโรม เวลาเดียวกัน
ราคาเช็คครั้งแรก 15,600 เช็คถัดมายี่สิบนาที 16,000 ต่อมา17,600+ ( ปรับขึ้นเป็นวินาทีเลยรึ)

แผนสำรองดูจะไม่เข้าท่าละ ผลจากการหายใจลึกๆในช่วงแรกทำให้มี ออกซิเจน ไปเลี้ยงสมอง ทำให้มีสติ นั่นทำให้ผมทำสิ่งที่ฉลาดที่สุดนั่นคือ...


สวดมนต์ ภาวนา อ้อนวอน ขอให้ทันและเครื่องบินดีเลย์(ไม่รู้ว่าเป็นการงมงาย หรือ พลังบวก กฎแรงดึงดูด the secret อะไรที่ก็แล้วแต่)

ทันใดนั้นเอง
GOOGLE เตือนขึ้นว่า เครื่องบินดีเลย์ รีบบอกพี่แท็กซี่ เป็นความหวังเล็กน้อยๆ
รีบ เช็คอิน ออนไลน์เลย ได้ตั๋วส่งมาให้ทางอีเมลล์

พอใกล้สนามบินรถดันติด มองหา มอเตอร์ไซค์ รับจ้างก็ไม่มี แต่ยังคิดบวกอยู่ ติดอยู่ตรงนั้น สิบห้านาที
แล้วเราก็มาถึงสนามบินใช้เวลาสองชั่วโมงถึง 18:00 ให้เงินพี่แท็กซี่เพิ่ม 200 ในฐานะ แบกรับความเครียดของผมไว้

ตอนอยู่บนแท็กซี่ เช็คที่เว็ปการท่า แล้วเคาเตอร์ เช็คอินยังเปิด กึ่งเดินกึ่งวิ่ง รองเท้านี่หมดอายุละนะ ดอกยางเสื่อมไม่เกาะถนนเอาซะเลย
พอถึง เค้าเตอร์โซน Q เจ้าหน้าที่ตรงด้านในสุดที่คอยจัดการเรื่องตั๋วถัดจากเค้าเตอร์โหลดกระเป๋าบอกว่าเค้าเตอร์ปิดแล้วเครื่องบินจะขึ้นละเนี่ย ไม่ทันเปลี่ยนไฟล์ทเป็น 20:00  ละกันเพิ่มเงินด้วย
ผมบอกว่ายังใงก็ได้พี่ สรุปไฟล์ท์นั้นเต็ม
พนักงานมารวมกันสามคนบนคอมพิวเตอร์อินเดียวกัน แล้วสงสัยบนเครื่อง วอร์ (วิทยุ วอลคกี้ทอล์คกี้) มา สรุปเครื่องบินดีเลย์แต่ที่เค้าเตอร์ไม่รู้ มีตั๋วแล้ว ไม่ต้องโหลดกระเป๋า
และแล้วปฎิบัติการ the flash (วิ่งเร็วใกล้ความเร็วแสง) ได้เริ่มขึ้น ตอนนั้น 18:10 ละ เจ้าหน้าที่ Etihad ให้บัตร FastLane มาอยู่ใกล้เค้าเตอร์ มีพนักงานพาวิ่ง เช็คกระเป๋า ตรวจพาสปอร์ต 5 นาที หลังจากนั้น วิ่งไปเกต(ประตู) D6. ดีที่อยู่ตรงนั้นเลย พนักงานพาวิ่งมา ส่งให้พนักงานคนที่สอง ส่งต่อให้พนักงานที่สามพาวิ่ง เค้าพูดกับผมเป็นภาษาอังกฤษ You need to run you are the last one hurry upๆๆ มือนึงถือคอมมือนึงหิ้วกางเกงที่ใส่ตัวหลวมๆมาทุลักทุเล ส่งต่อให้พนักงานคนที่สีพาลงบันได

ตรวจตั๋ว พนักงานคนที่ห้าพาเดินเร็วไปที่เครื่องถึงเครื่อง 18:20 เหลือเวลา 20 นาทีเครื่องออก ผู้โดยสารอยู่ในอาการพักผ่อนไม่มีใครสนใจใคร
เป็นอันเสร็จพิธี

นั่งปุ๊บ ลุงป้าชาวสกอตแลนด์ชวนคุยทันที  แต่ตอนนั้น หัวใจเต้นเร็วสุด กระหายน้ำ อยากจะอาเจียน

ผ่านไปยี่สิบนาทีหัวใจยังเต้นอยู่ที่ 120 ครั้งต่อนาที (เป็นการบริหารหัวใจ เป็นการหลอกให้ร่างกายหลั่ง Growth hormone ออกมาจากสภาวะขับขันต่อสู้ แต่ไม่เครียดนะเตรียมใจละว่าได้วิ่งชัวร์ ดีกว่าเสียเงินซื้อตั๋วใหม่

อากาศแปรปรวน งดการบริการอาหารและเครื่องดื่ม สามชั่วโมง กัปตันประกาศ, ดีที่ผ่านไปสองชั่วโมงอากาศดีขึ้นได้กินน้ำแล้ว

ตอนนี้นั่งอยู่บนเครื่อง จาก อาบูดาบี มาโรม ใกล้ถึงแล้วหละ  โรม ตอนนี้ 5:25 ประเทศไทย 10:25 ละ

ต้องมานั่งพิมพ์เพราะคิดว่าตัวเองเองน่าจะเป็นพวกอัลไซเมอร์ พรุ่งนี้อาจจะจำอะไรไม่ค่อยได้

ติดตามตอนต่อไปเร็วๆนี้ครับ
#ABHICHAT
รายงานจาก ความสูง 36000 ฟุต ทางใต้ประเทศอิตาลี (ถ้าวิ่งไปตะวันตก ความสูงจะเป็นเลขคู่ จากพันทิป)

สามารถอ่านตอนก่อนหน้าได้ที่นี่

RUSSIA APRIL 2015 รัสเซีย
RUSSIA EPISODE 1 เจ้าหนูอัลคาไลน์
RUSSIA EPISODE 2 เช้าแล้วที่  IRKUTSK พี่ชายคนโตมุ่งหน้า สู่ MOSCOW


หลังจากที่พลาดการท่องเที่ยวมอสโก เมื่อวาน วันนี้ก็เลยตั้งใจจะไปเที่ยว sergiev posad โดยการเดินทางโดยรถไฟ
ลืมบอกไปเมื่อคืน ตื่นขึ้นมาตอน 3 ทุ่ม เกิดหิว ก็เลยลงมาหาไรกินข้างล่าง ที่โรงแรม จากรูปข้างล่าง สั่งมา 3 อย่าง 710 เหรียญ ประมาณ 450 บาท แพงเอาเรื่อง จะออกไปหาอะไรกิน เกรงว่าจะดึกไป อาจจะเป็นอันตรายได้ แล้วก็หนาวด้วย

แล้วเราก็มาถึง เมือง อีกุสประเทศรัสเซีย อาจจะเรียเออกุสก็ได้ เครื่องลงจอดประมาณตี 2 ดังนั้นเรามีเวลาเหลืออีกหลายชั่วโมงนะ เพื่อจะขึ้นเครื่องต่อไปมอสโก ตอน 9 โมงครึ่ง ตอนที่ถึงสนามบิน ต้องนั่งรถบัส ไปที่ ตึก ขา เข้า
ตอนที่ลงจากเครื่องบินมาที่รถบัส สัมผัสได้ถึงอากาศอันหนาวเหน็บ อุณหภูมิติดลบ 1° ซึ่งก็ใส่เสื้อกันหนาว ไม่ได้หนามาก ดีที่ระยะทางจากเครื่องบินขึ้นรถบัสไม่ไกลมาก พอมาถึงที่ตึกอาคารขาเข้า มันเก่ามากมากมากมากมาก

เตรียมพร้อมกับการออกเดินทาง จัดกระเป๋าตอนเช้า เก็บบ้านฝากบ้าน ฝากเจ้าของบ้านกับเพื่อนบ้าน อีกที ดูแลบ้านด้วยนะ ตั้งแต่นั้นผมก็เรียกแท๊กซี่ ไปสนามบินส่วนภูมิ ตอนประมาณบ่าย 2 ครึ่ง ไปถึงส่วนภูมิประมาณบ่าย 3 ครึ่ง ใช้เวลาไม่ค่อยนานครับ คนกลับต่างจังหวัดกันหมด เป็นวันเสาร์ที่ 11 เมษายน 2558 แต่อากาศค่อนข้างร้อน พอไปถึงสนามบิน คนเยอะมากเลยครับ โดยมากใส่ชุดสีสันสดใสลายดอก คงจะเตรียมกลับบ้านไป เยี่ยมญาติ เล่นน้ำสงกรานต์ แต่ก็ไม่ใช่นะ โดยมากจะไปต่างประเทศกัน คนไทยชอบเที่ยวนะครับ หลังจากนั้นผมก็มุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์ เอส เพื่อไปเช็กอิน โหลดกระเป๋า ที่สายการบิน เอส เซเว่น ของรัสเซีย จริงๆผม เช็กอินออนไลน์มาเรียบร้อยแล้ว เลือกที่นั่งเรียบร้อย ติดทางเดิน เพราะกลัวจะเข้าห้องน้ำบ่อย จะได้ไม่ลำบากคนอื่น

ทริปรัสเซียนี้จัดขึ้นอย่างฉุกละหุกเนื่องจากไม่มีที่ไปในวันสงกรานต์ก็เลยตั้งใจที่จะไปที่ไหนสักแห่งที่ไม่ต้องขอวีซ่าไม่แพงมากมีทางเลือกอยู่ 2 ทางนั่นคือรัสเซียและตุรกีเมื่อดูราคาตั๋วเครื่องบินแล้วก็เลยตัดสินใจไปรัสเซียเพราะตั๋วเครื่องบินก็ประมาณ 20,000 กว่าบาทแล้วก็อากาศก็ยังหนาวเย็นอยู่ส่วนตุรกีนั้นแพลนว่าจะไปช่วงคริสต์มาสเนื่องจากเป็นประเทศที่ไม่ได้ฉลองวันคริสต์มาสเหมือนกับชาติยุโรปจึงน่าจะเหมาะกับการไปเที่ยวในช่วงนั้นเพราะร้านรวงต่างๆก็ยัน่าจะยังไม่ปิดและอากาศก็คงจะดีเช่นกันสำหรับทริปนี้ออกเดินทาง 11 เมษายน 2556 ถึงกรุงมอสโกประเทศรัสเซียวันที่ 12 เมษายน 2556 ออกเดินออกเดินทางกลับจากมอสโกวันที่ 18 เมษายน 2556

ถึงเมืองไทยวันอาทิตย์ที่ 19 เมษายน 2556



วางแผนไว้ว่าจะอยู่มอสโก 3 วันอยู่ที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก 4 วันแผนการเดินทางวันนี้ก่อนไป 1 วันยังไม่มีแผนที่ชัดเจนเหมือนเดิมครับมีแค่แผ่นข่าวคราวไม่ได้ลงรายละเอียดมากนักนี่คือแผนการเดินทางผมอีกครั้งในต่างแดน

ถึงท่านผู้อ่านทุกท่าน ผม ABHICHAT   ขอบคุณที่หลงทางเข้ามาอ่าน บันทึกการเดินทาง ครั้งแรกของผมที่ได้ไปเยือนยุโรป
ทำงานมาสิบปี ไม่เคยได้ไปใหนไกลเลย  มาปีนี้ ปลดแอกตัวเอง เริ่มต้นเดินทางรอบโลกดีกว่า 

ประเทศแรกที่เลือก คือ hungary - Budapest city  พอดีเป็นการไปเที่ยว บวกมีตติ้งด้วย  

การขอวีซ่า ใช้เวลา สิบห้าวัน สามารถ ยืมพาสปอร์ท ได้ถ้าต้องเดินทางระหว่างนั้น  

ข้อมูลสำหรับยื่นขอวีซ่าเชงเกน ณ สถานเอกอัครราชทูตฮังการี
http://www.mfa.gov.hu/kulkepviselet/TH/th/th_konzuliinfo/detailed_rules_of_applying_for_a_schengen_visa.htm


นัดหมายยื่นคำร้อง 
http://www.supersaas.com/schedule/EMBASSY_OF_HUNGARY_BKK/VISA_APPOINTMENT?lang=th

วันยื่นก็เตรียมเงินให้พร้อมรับเฉพาะเงินสด เป็นเงิน ยูโร 
เตรียมเอกสารให้เรียบร้อย  ประกันเดินทางมีขายออนไลน์ มากมาย ที่นี่ค่อนข้างอนุโลม 
ลืมอะไรมาก็เอามาให้เพิ่มได้ 
ไม่ค่อยโหด คนไม่เยอะ น้อยมากๆ  
ผมเจอเหตุการณ์ที่ตื่นเต้นนิดหน่อย เพราะโดนเรียกสัมภาษ 

1. ไปทำไม 
2. ไปกลับใคร
3. ไปเมืองเดียว
4. ทำงานอะไร เกี่ยวกับอะไร 

แค่นั้นไม่มีอะไรมากเค้าต้องการชัวร์ว่า เราไปดีมาดีนะ 

15 วันผ่านไป ก็ได้รับวีซ่า เป็นใบแปะเข้ากับ พาสพอร์ท ของเราพอดี